Yorgun bakışlı, kısık sesli selamıyla,
Geçiyordu caddenin yamacından asık yüzlü adam.
Kim bilir ne derdi vardı, sormayada cesaretim yoktu,
Onun da söylemeye...
Söyleyemediğimiz sıkıntılarımız,
Günü geldiğinde dağ kadar olacaktı,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta