Aşık Veysel'e Şiiri - Sadık Softa

Dost diye sarıldı, yar diye baktı,
Özündeki sevgi sel gibi aktı,
Biraz nüktedandı, şendi, şakraktı,
Aşskın mızrabını tuttu Veysel’im,
Ardına bakmadan gitti Veysel’ım.

Gizli, saklı, bırakmadı söyledi,
Gerçeği, yalana tercih eyledi,
Kara toprak dostu, dostu yeğledi,
Şevkle dost yolunu tuttu Veysel’im,
Ardına bakmadan gitti Veysel’im.

Bülbüle seslendi, güle seslendi.
Akıla seslendi, dile seslendi,
Hem dil ile, hem tel ile seslendi,
Sesi kainatı tuttu Veysel’im,
Ardına bakmadan gitti Veysel’im.

Çarpan yüreklerin dili olmuştu,
Seherde bülbülün gülü olmuştu,
Gönül sarayının yolu olmuştu,
Gönlü insanlığı yuttu Veysel’im,
Ardına bakmadan gitti Veysel’im.