Doğduğum şehir olmasa bile,
demimi aldığım şehirdi burası
surlara kazınmış aşkların mabedi süt kalesi
volta atılan mecburiyetin sembolü olan gazi caddesi
ne cep telefonumuz vardı ne de e-posta adresi
görebilmek için keban barajından çağlayan sevdalarımızı,
gönlümüz ırmak olurdu keban pastanesine.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta