Gözlerimden süzülen yaşlara mani olamıyorum
Ağlamam seni kaybetme duygusumu bilemiyorum
Yoksa sırtımdan hançerlemen mi anlayamıyorum
Bu kadar kör olduğum için kendimden nefret ediyorum
Yoruldum tükendim istesem de peşinde koşamıyorum
Birzamanlar kendimi dünyanın en mutlusu sanıyordum