Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Değerli Dost Kalem.Eline,kalemine ve yüreğine sağlık.İnsanın kendi içindeki çelişkili 'ben' ler çok güzel ifade edilmiş.Ama bence:Ne olursan ol,fakat yeter ki kendin ol.Selam,sevgi ve dualarımla...
ARTIK
Sazlar kara yasta,paslanmış teller,
Diller özlü cümle kurmuyor artık.
Hiç eskisi gibi kokmuyor güller,
Bülbüller gülşeni sormuyor artık.
Gerçek sevgi riyâ ile sulanmış,
Vefâ eli ihânete bulanmış.
Aşkın gülü toz-toprağa belenmiş,
Gönül gözü bile görmüyor artık.
Çakallar aslana kazıyor kuyu,
Tilkiyi aratır karganın huyu.
Yiğidin elinde çürümüş yayı,
Oklar hedefini vurmuyor artık.
Aşkın kâbesinde dostluk yaralı,
Zevkler heybesinde renkler karalı.
Geçim hanesinde dertler sıralı,
Ballar bile bir tat vermiyor artık.
Nazım İNCE
Çukurova'nın Gülleri Şiir Gurubu
bence en büyük başarı kendinle ve hayatla barışık olmaktır keşkeler insanın eseridi onsuzda insanlar kendileri için doğruları bulmazki kardeşim saygılarımla
tebrikler....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta