Rahmet damlıyor bardağımın
İçine için için doluyor boşu
O bereket halinde Ulu Tanrının
Nurunun içimden kayboluşu
Kelime-i Tevhid'e mücessem
Sicim gibi yağmurlar yağışıp
Arştan ve arzdan mülhem
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta