Sev, sev ki gönülde güller bezensin
Her gül goncasında sevda gizlensin
Sevdakâr bülbülün içi şenlensin
Bu sevgi Yunus’tan armağan bize
Zavallı görerek sen karıncayı
Gücün yeter diye takma kancayı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Mümin olan aymaz değil demişti
Hele hele yobaz değil demişti
Bu kıldığın namaz değil demişti
Şairlik yunustan armağan bize
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta