Arkadaş Şiiri - Harun Kılpelit

Tak…Tak…
Kimsin sen?
Arkadaş yoksa sen misin?
Usulca kapat kapıyı,
Kara kediler girmesin.

Gidiyorum arkadaş.
Bu son fasıl seninle.
Şu iskemle, şu ahşap pencere,
Aç pencereyi, kuşlar dolsun içeriye.

Binmeden iskeleden vapura,
Son kez görseydim onu.
Bak resmini saklıyorum hala,
Gitti gideli dönmedi daha.

Zaman onu benden aldı,
Benise senden koparıyor.
Aç şu pencereyi arkadaş,
Kuşlar cama vuruyor.

Hatırlarmısın bilmiyorum;
Sokak köşesinde geçen günleri.
Az kovalamamıştı Osman emmi,
Çalarken bahçesinden beyaz gülleri.

Fatma teyze, Rıza amca,
O zaman çocuktuk galiba,
Nasılda çözerek kaçardık
Kuşağını komşu kızların.

Bakkal bizi kovalardı,
Bizse zamanı taşlardık.
Bir vefasız kız yüzünden,
Az mı can yakmıştık.

Kuşağını çözdüğümüz kızlar kocaya,
Taşladığımız zamansa boşa gitti.
Tekrar çocuk olabilsek,
Gül çalmaya gidermiydik.

Elveda arkadaş.
Bu son fasıl seninle.
Şu iskemle, şu ahşap pencere,
Aç pencereyi, kuşlar dolsun içeriye.