………………………Kitap arkadaşıma
Güne düşmemiş yılların yorgunluğundan
Hayat bazan karamsar çekilmiyor
O kadar çok ki
O kadar çok ki dostluğun yoksunluğu
Gül mü desem yoksa diken mi şüphelerinden
Sevenler ah sevilenler anlaşılmıyor
Anamdan kalma
İçimde ki buğday kokusu tam da
Oturmuşken değirmenin taşına
Suyun susuşundan sabır taşıyor
Üzülmek yetmiyor bunlara
Niye arkadaş
Bazan efkârında hüznü
Alev sarıyor
Bazan hasretinde özlem
Tütün kokuyor
Bazan kederinde ayrılık
Zehir oluyor
Çekmeye yetmiyor içtiğin
Niye arkadaş
Şimdi
Bedbaht kent düşlerinin evinden geldim
Off! Ne sevdiklerimde vefa
Ne sevmediklerimde cefa
Böyle dünyada yaşamaya
Değermi ki
Kahırdan ölmek üzereyim
Yetiş arkadaş
30/05/2007
Sevgili ÖzbekKayıt Tarihi : 2.6.2007 00:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Arkadaş sıcaklığını hep yanında duyman dileği ile.
İzninle grupta yayınlıyorum bu güzel şiiri.
HİÇ BİR ZAMAN HAYATTA UMUT KESMEMEK LAZIM.
ÇALIŞMANIZDA HER NE KADAR KARAMSAR TEMALAR İŞLENİLMİŞ OLSA DA YİNE DE EDEBİ YÖNDE BAŞARILI BULDUM ...
VE GÜZEL YAZAN KALEMİNİZ HER ZAMAN MUTLU VE UMUTLU ESİNTİLERDE KALSIN.....
SEVGİ VE SELAMLAR...
TÜM YORUMLAR (16)