Arif Sönmez Şiirleri - Şair Arif Sönmez

Çağımıza iletişim çağı da denilmektedir. Girdiğimiz mileniumda bu konuda harikaların yaşanacağına inanmaktayım. Günümüzde bir çok sorunun, hiç olmayan, eksik veya yanlış olan iletişimden kaynaklandığı ya da bu nedenle problemlerin çözülemediği gözlenmektedir.

Özellikle etkin ve yeterli iletişemeyen ailelerde, topluluklarda, şirketlerde bu sorun hissedilmektedir. Şirket olsun, devlet olsun idari yapılanmada oluşan fazla kademelerin çokluğu eğer bilinçli ve özel tedbir alınmazsa, iletişimi minumuma indirmekte, gereksiz duvarlarla örülü birbirinden bağımsız hücrelerin iletişim sağlayamadığı bir yapı oluşmaktadır.

Böyle bir yapının çözüm bulması bir yana kendisi bizatihi problem olmaktadır. Çünkü etkili iletişim büyük organizasyonlarda problem oluşmaması ve mevcut çözüm üretebilmesi için çok önemlidir. Günümüzde özelllikle de ülkemizde büyük organizasyonların düştüğü bir tuzak bir bumerangtır bu.

Bırakır kendini boşluğa,
Yorgun yaprak,
Son kez kederle
Baktığı dalla vedalaşarak…
Sonbahar gelmiştir artık,
Teslim olur sararmış yaprak,

Benim umutlarım vardı..

adı barış ve özgürlüktü..

biraz refah ve..

Duygulanmıştım...
Baktım gözlerim yaşlanmış.
Sonra tekrar dikkatli baktım..
Gözlerim gerçekten yaş'lanmış...

Yaşamak Sen Gibi Bir Şey!

Yaşamak seni sevmek desem,
Seni sevmek zaten hep seni yaşamak demek...
Ne bileyim? Başka birşey seni sevmek...

Randevum vardı,
Hayatla görüştüm bugün,
Yana döne beni aramışsın,
Nedir mesele? dedim...

Sürekli hata yapıyorsun dedi..

Saldım Çayıra Mevlam Kayıra,
Sakın ha bir muzu değişme hıyara,
Gördüğün her ruyayı
Yor hayıra,
Çok sıkıldılar aç ağılı
Sevimli hayvanları

Gün koşuşturmalı geçti,
En azından zihnimde...
Yorulmuştum ve oturmuş buldum
Kendimi bir taşın üstünde...
Yaktım sigaradan bir duman,
Üfürdüm saydırırken gelmişine geçmişine,

Ahh ah nasıl da özlemezsin ve aramazsın şimdi Can Babayı,
Ne kadar soysuz var şimdi ağız dolusu küfür edilecek!
Kaldırıp kadehi
Sövülecek gelmişine geçmişine….
Bir Cem Karaca'ya nasıl da ihtiyaç var şimdi,
Puslu aynasında saçını tarayacak

Şiir acıdan yazılır,
Kederden yazılır,
Mutluluktan yazılır,
Laf olsun diye de yazılır..
Kim yazarsa yazsın,
Nasıl yazarsa yazsın,