Sensizliğin acısı yıllarca ne kabuk bağladı ne de iyileşti
Ömürden ne baharlar gelip geçti güllerim hiç açmadı
Özlemlerin hiç bitmedi. Gözyaşlarımı silen olmadı
Hasretin bitmeyen bir kandil gibi yandıkça yandı
Eskisi gibi penceremin pervazlarıma kuşlar konmadı
Soğuklarda buğulu camlara ismini yazdım kalbim acıdı
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta