Gönül bir yazgıda,
Bir nefeslik ömrün içinde,
Ararken kayboldum,
Bir lokma, bir hırka yok hükmünde.
Arayıp da bulur muyum kendi kendimi?
İçimde bir insan izi, ta yüreğimde.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta