En uzun geceden sayılır
Ayrılığın sabahı.
En ağır yükü
Hafif bulutlar paylaşır.
Göç eder kanadını sardığın kuşlar.
Bağrımda bir gül yine severcesine kırmızı,
Bu uçurumları tuzlu koylarından tanırım.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
"Acı.."
Tadın yanındaki çeşnidir, bazen...
Hani, tatlının adını koyan...
Hayatta böyledir,
"Gülü dikeniyle severiz",
Ayrılığı özlemin ateşi deriz...
Aralık mı?
Uzun günleri hayal ettiğimiz "pencere kenarı" denebilir,
Mesela...
Soğuğun girdiği "kapı aralığı" gibi...
Tarzınızı yansıtan, anlamın ipuçlarını yüklenen bir şiirdi yine..
Tebrikler Öğretmenim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta