Eski bir binanın yukarı bir penceresinde halkı selamlayan din adamları vardı. Çok coşkuluydu herkes.
Ama o duvarların ardında bir şey, onu ne sezebildi herkes, ne de papalar.
Sonra düşten uyanarak üşümüş olduğunu fark etti bu kış mevsiminde, arabasında.
Marşa basmak istedi, ısıtabilmek için içeriyi. Gözü dışarıda, yukarıdaki göğe takıldı.
Bazı yıldızlar çok donuktu, bazılarıysa fazlasıyla parlak.
Neden evrende başka yaşam olmasındı ki.
Karşı apartmanda bir balkonda sigara içen bir adam gördü.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,