Evvel zaman içinde
Zehir okun ucunda
Kaybedilen bir insan
Geldik uzay çağına
Zehir füzenin ucunda
Kaybedilen binlerce insan
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Harikasınız.
Aramak lazım artık
Zehirin değil
Savaşın antidotunu
Belki de çözüm bu mısralarda.Aramak lazım yılmadan usanmadan
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta