Bir akşam ezanında başladı yokluğun,
ufukta kan rengine döndü bütün dualar,
taş gibi çöktü yokluğun alnıma,
sanki doğduğumdan beri aradığım ses,
kendi içimde yankılandı,
"anne" dedim —
gökyüzü ağladı.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta