Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Analar herşeye yetişen ama kendine geç kalanlar...
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Annenin insan hayatındaki yerinin ne kadar büyük olduğunu bilirim sanki benim yerime yazılmış etkiliyici güzel bir şiir okudum
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta