Bir iki çakıl taşı,
birkaç deniz kabuğu topladım senin için.
Bir sürü kum taneciğiyle,
bir avuç deniz suyu doldurdum ceplerime.
Bir göz kırpımı gökyüzü sakladım gözlerime.
Kır çiçekleri kokladım senin için.
Güneş topladım biraz da.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
sevginin prototipi annenin çocuğuna duyduğudur. oradan öğreniriz sevmeyi. ve dünyaya verirsek sevgimizi layık oluruz annemizin o temiz sevgisine, iyi bir öğrenci gibi...ayırdına varan insana saygılar, böyle güzel anlatan şaire tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta