Durgun bıraktığın akışlarımdı sana coşan, yüreğime kelepçe vuran çaresizliğimin son demlerinde..
Hüznümü yansıtamıyorum dilime, korkuyorum vurabilir en ince yerinden seni, beni pişmanlık yokuşlarına sürer diye.
Parçalara bölüyorum sabırlarımı bu günüme yarınıma, evlat sevgisi ayıran bir ana gibi en çoğunu az kalmış ömrümün umutlarına..
Yaşadığımız günlerimize kırdığım kadehlerim, döktüğüm gözyaşlarım, avutamadığım isyanıma avuntular sunduğum gecelerim bıktılar benden, küstüler çaresizliğime..
Bakmıyorlar yüzüme..
Küsen sevgimin büyüklüğü, sevgisiz yüreğinin sebepsiz cilveleri acıtan canımı...
Yaktığın ben miydim ölümüne sevdiğin, beraber yaşlanacağız yeminlerini unutmuşsun bir çırpıda, unutturmuşlar..
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
belki.. :)) güzeldi..tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta