Durgun bıraktığın akışlarımdı sana coşan, yüreğime kelepçe vuran çaresizliğimin son demlerinde..
Hüznümü yansıtamıyorum dilime, korkuyorum vurabilir en ince yerinden seni, beni pişmanlık yokuşlarına sürer diye.
Parçalara bölüyorum sabırlarımı bu günüme yarınıma, evlat sevgisi ayıran bir ana gibi en çoğunu az kalmış ömrümün umutlarına..
Yaşadığımız günlerimize kırdığım kadehlerim, döktüğüm gözyaşlarım, avutamadığım isyanıma avuntular sunduğum gecelerim bıktılar benden, küstüler çaresizliğime..
Bakmıyorlar yüzüme..
Küsen sevgimin büyüklüğü, sevgisiz yüreğinin sebepsiz cilveleri acıtan canımı...
Yaktığın ben miydim ölümüne sevdiğin, beraber yaşlanacağız yeminlerini unutmuşsun bir çırpıda, unutturmuşlar..
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
belki.. :)) güzeldi..tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta