İnsan, yaşarken ne de çok ağlarmış,
Bunu; kendime gülünce anladım.
Hayat, zehirli bir sevgi kadarmış,
Nefreti, sevgiye bölünce anladım.
Sevmek, aslında kavuşmak değilmiş,
Meğerse dostluk, paylaşmak değilmiş,
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta