İstanbulu yalnız bırakıp sana gelemem
Gelsem bile oralarda huzur bulamam
Bulsam da İstanbulsuz asla yaşayamam
Bu tıpkı radyoda insanlara seslenmek gibi
Bu ruhunu okşamayı bilmek sanki
Yanıma gel korkma İstanbul dışlamaz seni
Kimleri kabul etmedi ki yadırgamaz seni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta