Umudun nefesini son verdiği ana kadar
Yaşat içindeki hırçın çocuğu
Güneşin karanlığa yerini bıraktığı ana kadar
Yüzünü çevirme kuytu karanlığa
Hep sabit noktaya bakma
Çevir yüzünü diğer taraflara
Gör; görünürde görünmeyen güzelliği
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
