Ankanın Kızıl Kanadında Yolculuk

Bezm-i elestte cânan ile ahd ettim,
Hüsnün cemâline bağrımı taht ettim
Kalp katresinden deryâları baht ettim
Mah-i ummanda kameri sen eyledim.

Bahçende ben hamuş pervâz eder gönlüm
Nazar ettikçe gülşene döner gönlüm
Tuti misâli güle durmaz şakar gönlüm
Gam bülbülünde besteyi sen eyledim.

Kızıl kanat nurdan bir haleye döndü,
Her lahzada nar oldu gönlüme kondu,
Alkım kuşağı suretinde göründü
Kanadında uçtum aşkı sen eyledim

Kanadından mı kevn-i mekân evrildi?
Her zerreme dü cihan nûru serpildi
Alem bir ayna, içine kor serildi
Gece leylinde alevi sen eyledim

Arşa pervaz eder pervanedir rindim
Aşkın şulesini mir-ü cana bandım
Kelebek misali alazlara kandım
Yandım piştim dergahı sen eyledim

Bir simurg düşünde beyhude arayış
Yelesine tutundum dilimde yakarış
Kanat sayesinde saklı od’a varış
Kanatlarda yandım közü sen eyledim