Mümkün olmayacak hiç bir şey mümkün kılınmamıştır. Tıpkı senin çehrelerinde buluşann dudaklarımın mümkün olmayacak kadar mümkün olması gibi.Kaybolmuşum teninin her miliminde ve burası kalbimin durmasına fırsat verecek kadar mümkün.
Yanarak kül olacağım,
Gözyaşlarım bir acıyı dindirecek,
Ben ise kül olmak suretiyle yanacağım,
Çünkü ben senin anka kuşunum
Sana doyamadan,
Seni öpemeden bitiriyorum hikayemi
Senin için geçtiğim kızgın okyanuslara
Kendi ezgilerimi bırakıyorum
Yangınları utandıracarak
Gözyaşlarını dindirecek
Bizler öğretilmiş çaresizliğe boyun bükenlerdeniz
Ne sımsıkı tutunduğumuz hayallerimiz
Ne de başarıya koşar adımlarla ilerleyen bedenlerimiz var.
Bizler öğretilmiş çaresizliğe boyun eğmeye hapsedilmişleriz,
Gözyaşları ile tutunduğumuz gerçeklere,
Geri adımlarla kaçmaya çalıştığımız hayatlarız.
Şehrin ücra köşelerinde ,
Yok oluyorum teninden,
Tebessümlerle doğan güneşimizi,
Gözyaşlarım ile söndürüyorum,
Geceye yetecek karanlığa bırakıyorum kendimi.
''HOŞCAKAL''
Bazen bir dizi sözcükte buluyorum kendimi
Uçsuz buçaksız kelimelerin arasında
Ağacın dallarını ellermişcesine
Değdiriyorum ellerimi mısralara
Bir şeyler anlatıyor bana
Her mısra
Son konser biletiydi benim için
Kocaman bir okyanusun konseriydi
Duyduğum son sesti dalgalar
Hissettiğim son şeydi sular
Dokunduğum son şeydi papatyanın yaprakları
Hissettiğim son şeydi
Bırak zamanın içinde kaybolalım
Aynı, yorucu hayatta
Sadece sen ve ben kalalım
Küçük bir kasaba,
Ahşap evde,
Nahoş portakal kokusu ile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!