O eski sarhoşluğu arıyor musun?
Ve başın dönüyor mu ara sıra?
Gece… Aynı yıldızlar… Aynı gökyüzü…
Aynı ışık, aynı renk, aynı hatıra.
Bu kendi iç dünyamda yaşanmış bir dem,
Bu aynı boş kadehim, aynı sarhoşluk…
Dudaklarında sanki o mevhum busem,
İçinde kaybolduğun o mavi boşluk.
O mavi boşluk gibi çekiyor bizi,
Şimdi kendi gecemiz, kendi dünyamız,
Gece… Aynı yıldızlar… Aynı gökyüzü…
Sonra biz yine aynı, ve yine yalnız.
Kayıt Tarihi : 9.1.2003 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!