ANAMA MEKTUP
Rüyamada gördüm seni yine aneciğim.Senin gül cemalini,senin o gülen yüzünü.Nedense bu sefer ağlamaklıydın,Son ayrılışımızdaki, gib yine zor gülüyordun.Sonra birden uyandım,üşümüştüm sen yoktun yanımda anacığım üstümü örtecek.Hep korkardım anacığım sensiz gecelerden.Sen olmadığın zaman üstümü kim örtecek diye.Güvenmezdim gecelere güvenmezdim yorganıma güvenmezdim yanlızlığıma.
Anacığım gördüğüm rüyamıydı yoksa düşmüydü diye hafızamı zorladım:Uykularım kaçtı,Gurbetin acısı içinde,sensizliğin verdiği sancılar içinde.Birden içim kabardı,İçimden birşeyler haykırdı,Bu ayrılık denen ölüme.Tüm bedenimi saran sovuğa aldırış etmedim,farkına varmadım anacığım elerimin üşüdüğünü.Açtım not defterimi hemen sana bu satırları yazdım.Hemde bir tek teselim olan resmine baktım baktım hayalinle güç bulduğum gurbet gecelerinde.Yıllar sonra çok geç anladım Ana gibi yar olmazmış.Senden uzak gurbete düşünce anladım.Bilirim beni dualarından eksik etmezsin,en azından günün beş vaktinde.Hani derler aneciğim cenet anelerin ayağının altındadır diye.Allahın sevgisini kazammak Anaların sevgisini kazanmaktan geçer.Dua et senin duan bana yeter.Bütün kuzular gibi evlatlar gibi dualarına muhtacım anacığım.
Ömer TIURAL -
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta