Anam Şiiri - Dinmez Er

Ah anam, anam garip anam,
Yaşasaydın görseydin oğlunun,
Nasıl yaşam savaşı verdiğini,
Ana kokusunu içime çektiğim,
Doya, doya sarılamadığım dan mı,
Gözümün bebeği yavrum dediğini,
Duyamamak, sana doyamamak anam!
Sen gideli ne sevgi, ne şefkat gördüm,
O iri siyah gözlerini özledim yalnızca ben,
Senden bana kalan o gizemli adın ve adım!

Vakitsiz göçtün, ortalarda sığınaksız kaldım,
Sana muhtacım koru, duanı esirgeme benden,
Yukarılardan bak gözünü benden ayırma anam,
Anasız hayatla baş etmek meğer ne zormuş,
Son demlerini göremedim ellerini yanaklarını,
Öpemedim çatma karakaşlarını affet beni,
Hakkını helal et canım anam,
Işıklar içinde ol, rahat uyu güzel anam’

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2020. 11. 15 /