Sen, bütün varlığını harcamışsın bu imâna
Karşı koymadan, durup dinlenmeden bir zamana
Yüreğinden bir parça etmişsin onu kendine
Dersin “o benim her şeyim, ben bir anayım ana”
Uğruna her şeyini, varını yoğunu bile verirsin
Basarsın da bağrına budur benim yavrum dersin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
