Altan İlhan Arslan Şiirleri - Şair Altan ...

Susmuş bak
İçimizde vedalar geziyor sanki
İkimizde gözü yaşlı ve yalnızız
Gölgesine bakan iki dargın
Kaybolan umutlar gibiyiz
Oysa senle ben var ya

Sözün sükuta girdiği vakte
değen ölüyor gözüm, dünler ölüyor.
Bugün geldiğim yer miydi burası?
Giden tütüyor gözüm, hasret nefeste
sönmüş ki bak hatır ölüyor.
Sevişin mirası olmaz ki gözüm

Koyamıyorum kendimi ayrı bir zamana
Ayrı olamıyorum bu kırgınlıktan, bu yokluğuna hevesin
Yüreğe saplanmış bir inkâr arayışı, hiçliğe tapışım
Donup kalmalar, yiten akıl, bitenlerime...
Tutamıyorum dün gibi, sen gibi bir neden
Varamıyorum anlamın o gizli, o ömrü yükselten secdine.

Gel karam, gel tozlu üstünle
Hazır senin, şu güneşe yakın
Sıcak makamın, kirli yüzünle
Tüm ışıklardan aydındır dost.
Gel karam, gel yorgun yüzünle
Mahşerin hazır, ayın on üçü

Üşümenin sebep siz tenimize dokunduğu
o işitilmeyen, o sezgiden kabil, o yüce
o bütün benliği çepe çevre saran ruh’u mu!
İdrak’in en yüksek huzurundayım,
üşüyorum,
tek bir hücremin mikrop derdi yokken;

Olacak! Olacak! Olacak!
Saatler bir bir tutuşacak ama benim yandığımdan çok değil.
Kırkikindi rüzgârları gelip satacak üstüme bir kıyamet
Atacak lekesini bütün işlerin.
Duyacak mı sesini o tılsımlı nefesin!
Yüreğin korkacak mı benden, sevmekten bıkacak mısın?

Sorulan sual olsa sen gibi
us'lanmaz bir tevazu gelmez içe.
Sayılan gün olsa hep yalnız
çekilen hasretler gibi, bir işkence,
bir takılma, bir yırtılma, bir kopuş!
Kendimden düşerim ve ben seni.

Sonra;
ne gerek vardı, biz bunların hikayesini rafa kaldırdık
ilgisiz buluyoruz artık eski kıymeti yok, çekilmiyor mirim.
Sen sen ol, ara ver bırak! Dinlen biraz, toparlan.
Kimse gördüğün gibi, kimse sandığın gibi değil artık!
Sende anla şu dünyayı, diretme. Değiştir kafanı!

Gel, değmeyelim artık biz gül tenine aşkın
Mahzenlerim de acıdan şaraplar yıllanmış.
Gel, çıkalım içimizin demli karanlığından
Köhne yuvasın da yürek aşktan da usanmış.

Yok vermeye bir tek Ümit, değmezdi kendime

Ve şimdi dalgalara fısıldıyor dilsizliğim,
donuk bakışıma adını okuyor fısıltılar.
Ölçüsüz sevişim, ah düştü uzaklara
yargısız tükenişime köpürün dalgalar!
Yâr düştü içinize, kanayan can düştü.