Biliyorum gönlün yarası Ankara'daydı,
Bir anın da orada var mıydı ?
Biliyorum, gönlündeki savcıydı.
Başında , hayalinde hiç var mıydı ?
Biliyorum bir zamanlar Urfa'daydı,
Gönül treni yolundaydık ikimiz
Mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde
Bir saçak altında kalıyorduk kalbin içinde
Yeni baştan yaşadık biz aşkın hisinde
Bir mermi gibi giriyordun kalbime
Işık hızıyla yarışır gibiydi sinemin
Ruhumun genç olduğu zamanlardayım,
Gözler günah işlemiş her şeyin farkındayım.
Ruhum diz vuruyor Tanrı Kut'un karşısında,
Geçmişe bakıyorum fakat anımsamıyorum.
Yargılıyorken beni Tanrı,
Her günüm bahar olsa da
Dünden, bugüne tecrübeyle uslandım
Uğramam bahçelerin semtine gülden yandım
Bilmem neden böyle çiçeğe kandım
Coşkun nehire kendimi saldım
-
İhtiyacım var bir sahil kıyısına,
Dalgaların sesine ve balıklara,
Kumsalda doğan güneşe,
Gün düşleri içimde umut,
Dışarı çıkmak istemiyorum.
Hevesleri olan bir bulut
Ağlayıp başarısız olmak istemiyorum.
Şimdi bataklıkta yürüyorum,
Gezdim diyar diyar dudaklarda,
Aradığımı sadece sende buldum.
Yokluğun beliriyor ay uzaklığında,
İçimde sadece sana kararıyorum.
Uzaklaşıyorum senden yedi cihanda,
Ne için küçülüyor dünya uzakta,
Gözsüz görüyorum rüyada nasıl ?
Ey nehir , bu coşkun gayret nafile,
O gözler ki yeşil yeşil savmış kafile.
Dünyadan uzak bir evrene sığındım,
Şimdi düşsem bir satır başına,
Bir romanın diyorum düşsem içine
Sarsılmaz bir deprem olsa sayfalarda
Okunacak hikayem kalmış olsa paragraflarında
Ufkunu kazanmaya çalışan deniz gibi
Denizde tutsak kalmış eski gemici gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!