Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

(Sayın Mansur İlhan Yakar 'ın 'Amma sen gel bana sor' ayağına
ithafen.....)

Ayağına uygun gerek bir adım
Kuralına uydum da uyguladım,
Mısraları çatıp çatıp yolladım

Bir ben girip çıkarım evime
Bir de bencileyin bekâr kedim,
Bir ben bilirim sessiz sokakları
Erken sabahlarda
Bir de aç köpekler.
Efkârlanırım bazı bazı...

Tekliğine ters düşerdi
Yokluktaki maddeler birliği,
TANRI'm bu tekliği böldü 'Büyük Patlama'sıyla...
Ayrılıklar patlamalardan doğar...
Bölme! Ayırma!
Sen TANRI değilsin...

Aşka ateşten gömlek derler cümle âşıklar
O ateşten gömleği bir kez giyenlerdenim…
Gönül yanıklarına kimisi merhem arar
Bense böyle yanıklar güzel diyenlerdenim…

Her derdin çaresi var… Aşka çare ne gerek…

Canlar ayrı, tenler ayrı
Yaşamın yok tadı gayrı…
Bu şifasız öyle sayrı
Kâr etmiyor ne desem ki…

Perhizin en zorlusuymuş

Hep böyle kaçacak mı uykum?
Tımarhane kaçkınına
Hayat şaşkınına mı döneceğim hep?
Düşüncelerimle ve herşeyimle.

Körsen ışıklar

Bal yerine sevgiler doldurdum peteğine
Nefretinle üstünü sıvadın çerçevenin,
Gül yerine şiirler serpmiştim eteğine
Çiğnediğin gönlümde ömrü bitti çimenin.

'Artık bu solan bahçede bülbüllere yer yok

Aydınlık günler hep senin olsun
Karanlık gecemde kal benim için...

Füsûnlu bakışın gönlüme dolsun
Beni hülyalara sal benim için...

Ben paramla insanım,
Ben arabamla insanım,
Ben aşklarımla insanım...
.......
Diyenler bir gün de
Ben insanım insanlığımla,

Gözlerimle kalemsiz aşkı yazabilenim
Sessiz sesleri bir bir seçen, duyabilenim
Ben şairim...

Tanrı hep yaratırsa ben de hep üretirim
Birçok sevginin köklerindedir terim