Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Birgün gelse de görsem
O güzel cemâlini,
Nedir? Söyle diye sorsam
Senin acıklı hâlini.

Söyler misin bana sen

Yediğini ağzına ve yüzüne sen ey küçük
Yiyorum zannı ile hep bulaştırıyorsun,
Yanağında dudaklık yer açıp bir öpücük
Kondurunca bu işe kendin de şaşıyorsun...

Dileğim büyüyünce yine bulaştırmazsın

Biz evlenmesek de sevgilim ne çıkar?
Ruhlarımız düğün-dernek yaptı çoktan...
Gönüllerimiz bir oldu
Aşkı yaratıverdi yoktan.

Biz gülmesek de sevgilim

Bir ihtiyar bekler heran
Hayat denizinin önünde.
Dallar keser evlilik ağacından
İrili-ufaklı çöpler yapar
Gönlünün dilediği gibi
Birleştirir onları çifter çifter

Benim bir çift anam var
Biri bastığım toprak
Biri fedakâr ihtiyar.

Ceninken taşır karnında
Beni dokuz ay on gün,

Tranvay rayından çıkar
Tren rayından çıkar
İçindekilerde bir telaş
Dışardakilerde bir telaş,
Hep korku ve üzüntü.
Bir kız yoldan çıkar

Gönül çeşmelerinden su değil sevgi akar
Güğümleri eritir,testileri çatlatır...
Yudum su serinletir,tek aşk damlası yakar
Sevmek de içmek kadar gönülü ferahlatır...

Çeşmeler kurumasın kim verir can suyunu?

Seyrine doymazdım kuğuların
Nazlı nazlı büklüm boyunlarını,
Ah ben de kuğu olsam diye
Düşünürdüm küçükken.
Felek oyunlarını
Oynadı bana da

Küçükken gürültüsüz geçinip giderdik seninle
Saftı,temizdi kalplerimiz,
Beraber yaşardık evcilik oynarken
Hayalî evimizde.
Ama,şimdi senin göğüslerin çıktı
Benim de sakallarım

Devr-i KENNEDY zamanında
Domuzlar körfezi krizi vardı...
Şimdi başını OBAMA'nın da
Domuz Gribi sardı...
Ağzına getirdi canını dünyanın yine...