Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Bulutlar geliyor kara gözlümün memleketinden
Bulutlar geliyor,kara bulutlar
Kara düşünceler dolu.
Nedir bu boğucu hava?
Kara bahtım mı çekiyor bulutları?
İstemiyorum artık onları.

Aydınlık çıkarmak zor zifirî karanlıktan
Ak tavşanı çıkarmak kolay kara şapkadan,
Hurafe kazınamaz örümcekli kafadan
Ağ yırtılır,karadul bir köşeye saklanır
Uygun zaman gelince yeniden ayaklanır.

Karanlıkta yüzer gözlerim
Apaydın yıldızlara doğru
Uzandıkça uzanır.

Yarım aşkları döker damla damla
Ağlamaklı mahzun gözler

Söz,laftan anlayana,
Öğüt,tutandan yana...
Alınma sözüm ona
Arsıza söz kâr etmez...

Kaşarlanmış bir kere,

Kalemin dost olabileceğini
Bilmezdim bu kadar,
Her dediğimi dinledi bir bir
Usanmadı
Ama biraz boşboğazlığı var
Sır tutmuyor hiç,

Kadınsın diye seni geriye atan kafa
Elinden gelse inan Caminden de kovacak...
İnsan olmandan doğan hakların bir bir rafa
Kaldırılıyor yine seni kim koruyacak?

“ VEDA HACCI “ nda bile PEYGAMBER söylemişti

Doğru mu söylemiş âlimler
Kadın rüyası renk renk olurmuş.
Söyle sen de renkli rüyalar görür müsün?
Beni görür müsün rüyalarında
Özleyişle yattığın geceler?
Üzüntüden kara - sarı mı görürsün benzimi?

Olaylar tesbih taneleri
İplere irili-ufaklı dizilir,
Düğümlendiği noktada
Ya kadın ya para belirir...
Görünmezdeki gerçek sebep bunlar
Diğerleri görünüştedir,

Bir sensin kahpe
Bir de Felek...
Kahpe derlerdi de Feleğe
İnanmazdım.
Şâhit olmasaydım kahpeliğine
Elime kalemi almazdım

ALLAH’IM KUR’ANINDA diyor şehitler için:
Şehit ölmez! Onlara asla öldü demeyin…

Bu inanç, bu imanla doğumundan yoğrulur
Gazi elinde bayrak, şehide örtü olur…