Alper Kürük Şiirleri - Şair Alper Kürük

Söyle dinlerim dedin
Dinlemen şöyle dursun
Ben derdimi döktükçe
Sen taş kesildin.
Söylediklerim bir bir
Yankıdı senden bana

O yeşilim gözler
Kaşın altında,
İz iz olmada ter
Kolun altında,
Dizin yastık ola
Başım altında.

Gönül sabret diye diye
Artık gön oldu kalbim.
Önce bir nazlı reddinle
Çatır çatır kırardın
Kalbimi insafsızca.
Ama gel gör şimdi

Yaşamak,bizlere hep yorulmaksa
Dinlence yüzü görmeyiz ne yazık!
Ömrü tatil diye biçilmiş kim varsa
Çakmak için gelmiş dünyaya kazık...

Nerde o şair ve o güzel deyişi nerde?
' İç bâde,güzel sev,varsa aklın,şuurun...'der de
İnsanı bırakmazdı bu söz gamda,kederde,
Güç verir ve şifa olurdu sanki her derde...

Kestiler zehrimi tümden,kısmen meyimden de...

Gidiyorum arkamda
Sevdiceklerim kaldı,
Yaşadığım hayat ta
Gerçekten bir masaldı.

Dünyaya gelmek kolay

Bin dokuz yüz altmış bir yirmi yedi temmuzda
El ele vererek biz bir mutlu yuva kurduk…
Yıllar yılı taşıdık tek başı çift omuzda
Şükürler olsun TANRI’IM elli yılı doldurduk…

Evlilik hayatımız bir kitap elli yaprak

Bir zaman gizli aşkla gül verdiğim elleri
Şimdi dost olmak için ne olur bana uzat,
Hep sevilen oldun sen bilmezsin sevenleri
Sunacağım çiçeği ister kokla,ister at...

Artık sen de yalnızsın,bense hep yalnız kaldım

Boşuna mı olmuş insanlarda akıl?
Boşuna mı yanışlarlar onu-bunu?
Şimdi ve dünya kurulalıdan beri
Yamyamları yanışlamaktan usanmadılar.
Bir davul buldular,bir de kazan
Birbirlerinin başını şişirdiler

Gözümden yaş akar damla damla
Gözüm dolu yaş,
Kârı olmaz ateşine aşkın
Gözlerden akan yaşın.
Sevgi tutuşmuş gözlerimde
Alevi gönlümün saçağını sardı