Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
çok güzel şiir....gurbeti ancak yaşayan bilir..sizi çok iyi anlıyorum...yüreğinize sağlık
yüreğine kalemine sağlık.selam ve dua.
Aslında alışmak lâzım, çok zor olsa da. Bir yerde insanın doğduğu yer değil doyduğu yerdir vatanı derler, her ne kadar vatan hasreti ve gurbetin zorluğu belini büksede insanın. Alışmalı..
Kutlarım.
Birol Hepgüler.
ben gitmedim ama devamlı içimde yaşadı almanya....ee 5 yaşında gitti baba 35 yaşındaydım geldi
almanyayla yattık almanyayla kalktık ..çok zalimdir gurbet çok zalimdir almanya
saygılar
İnsan nelere alışmıyor arkadaşım...alıştırıyorlar,alışıyork.kutlarım duyarlı yüreğinizi
Ben dahada alışamadım,otuzüç sene geçmesine rağmen,ama Türkiyede izindeyken hissediliyor,oradada Almancı deniliyor,ben bazen düşünüyorumda biz nereliyiz diye,Türkiye doğduğumuz yer, Almanya doyduğumuz yer.siz yinede duvar örmüşsünüz.şiir ama çok anlam taşıyor,tebrik ederim...sevgi ve selamlar.-Berkay Kur.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta