Yokluğunda derin bir sessizlik kaplar yüreğini, dipsiz bir kuyuya düşer gibi, işte öylece de çaresizsin, sonbahar rüzgarlarına kapılmış gazel yaprakları gibi etrafa savrulursun. Bir ses bir ışık ararsın içine düştüğün girdaptan kurtulabilmek için, beklemekten başka çaren kalmaz, umutsuzca.
Alışınca birine sevmekten beter olursun, aldığın her nefeste ciğerlerinde ona da yer bulursun.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
