Gün alışmıştı belkide
Güneşin her akşam batıp
Geceyle karanlıkla başbaşa kalışına
Mevsim kabullenmişti artık
Her yıl baharını kaybedip
Yapraklarını döküp
Çiçeklerinin üzerine
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta