Ali Urgan Şiirleri - Şair Ali Urgan

Sen derya ol ben zerre
Hamdım piştim bir kere
Senin geldiğin yere...
Olurda erişirim.

Gelsem gurbet ilinden

Hasretin son şarkısı, gözlerin için çalsın.
Şu yaman ayrılığı yakta gel benim için.
Yangından bir alevdi dudağım, sende kalsın.
Deniz gibi derinden, akta gel benim için.
*

Geceye can veren güneşe hasret;
Yaban diyârlarda açsanda gülüm.
Allah büyük elbet, ağlama sabret,
Gelecekse gelsin beyhûde ölüm.

Mucize eser değil sırrına vardığın sır.
Bilinsin cüce bing-bang, "o" büyük Allah’ındır.
Tabiâtın formülü yüce kudreti över,
Bir sırdır ince bulut; yağar, yerleri döver.
Yaradılış sebepsiz, maddenin çekim gücü…
Su aziz ve çok duru, saklanır bir büyücü.

Adına dünya denen âlemde yaşıyorum;
Açıl mâveram açıl, şeytan önümde eğil.
Kaybolmuş zerreyim,Vallahi şaşıyorum,
İnan gördüğün her şey, bildiğin gibi değil.
*
Şair değilim,şiir belasına tutuldum;

Kendi başına bir mânâ ahengi;
Ancak "Metehan"dır kendine dengi.
Türk'ün yüreğinde beslenen sevgi,
Yüce Atatürktür, bildiriyorum.

Yenilmez, yutulmaz gavurun aşı,

Gizli sevdanın tutarken sensiz mâtemini,
O senelerin sırrını duy, ifşâya geldim.
Dinlerken hatıraların sana sitemini,
Ben seni, sevmediğini bile bile sevdim.
..
Ben ki bir kara kaderin onmaz suçlusuyum,

Yaşanır yalnızlık ıssız iklimde
Hayatı tınmayan bilemez beni.
Doğruyu ararsın , eğri, büklümde,
Hep aynı kalmayan bilemez beni.

Yürürsün bir ömür ıssız tenhada,

Bir vefâsıza hepten beni meyletti gönül
Uğrunda yıllarımı hebâ eyletti gönül
Kah evlâ idim, hemde, kötü söyletti gönül
Bülbüller gibi gül'e aşk lisânı bilirim.
**
Bir rüyâ girdâbında kalbim seni anıyor

Sallanır uzaktan veda mendili...
Hicran dolu hasret söner mi bilmem.(?)
Köz oldu bu aşkın sevda kandili,
Yüreğimde ateş diner mi bilmem.(?)

Yüksekten uçuyor göçün turnası;