Ali Rıza Malkoç Şiirleri - Şair Ali Rıza ...

Selâmun Aleyküm, gelir mi sesim?
Asırlardır, yüzler “gülmüyor” beyim
Dert – derman karışmış, hepsi merasim
Dost görünen bile, “bilmiyor” beyim

Telgraf çekmiştim, geldi geriye

İrtica var diye, kastettiğiniz
Soyup da sorgusuz, yatan olmalı
Zanla haksız yere, hapsettiğiniz
Acıyı aşına, katan olmalı

Gerçek gündem gizli, örtüp durursun

Bıyıksız dolaşsan, der avrupalı
Aşağı sarkıtsan, eli sopalı
Sakal varsa oldun, yobaz kafalı
Çareyi de seyyar, bıyıkta bulduk

Ne papaza uyduk, ne de imama

Dünya sanat ile, sunulmuş bize,
Mevlâm gözler vermiş, gör diye diye,
Akıl fikir niçin, konulmuş öze
Mal mülk kime varır, sor diye diye.

Doğruyu taşımak, avuçta kordur,

Dünyayı daraltmak, zalimlik olur
Her Kâinat “zerre”sinde, ben varım
Zulüm alkışlanır, insan kahrolur
Yaslı Cihan “küre”sinde, ben varım

Ezelden doludur, insaflı vicdan

Semah’a kaldırdı, suskun gönlümü
Cemil Baba; dede olma yolunda
Vurgular, öğütler,bir kandil mumu
Hakikat dilinde, Türkü Dostlarım

Baklavacı Cemal, tuz katsa yenir

Bizim taşımızla, kimse yaslanmaz
Yaralara derman, şifadır şifa
Taştan anlamayan, gaftan uslanmaz
Her bir hareketi, cefadır cefa

Eleştiri, edep ile olursa

Bedeni toz edip, bir kaba koysan
Kabın şekli alır, ruhlar değişmez
Bahçeye girer de, bir aciz insan
Uzandığını yer, dallar değişmez

Oksijen yakıcı, hidro yanıcı

Tanıyasın Yaradan’ı her daim
Üzerine farzdır, “boşlama” oğul!
Halk içinde hizmetkâr ol canlara
Tek kişilik hayat “düşleme” oğul!

Kanmayasın, şu dünyanın süsüne

Bizi kul var eden Rabb-i Rahman’a
Sonsuz şükür ile daldık ummana
Bize ışık tutan Kutb-i Cihan’a,
Fikir asla yetmez, vefa gerektir

Büyüttü bizleri anne ve baba,