Ali Koç Elegeçmez Şiirleri - Şair Ali Ko ...

Ey İbrahim, diyorsun ki:
“Son duayı unuttun! ”
Çok haklısın, o yıllarda
Ben, dövende çocuktum!
*
Harman yeri kuru kalsın

Taka -tak..tak-tak..taka-tak,,tak
Boyacı çocuk sandığa vurur.
Emeği , vurduğu boyada kurur
Hayatı fırçalar, fırçalar durur
Üzülürüm..üzülürüm..
.................................elimde değil!

“Köpek havlar
Kedi miyavlar..”
Kuş cıgıldar
Ağaç çiçek açar….
…………”vakti gelince”

Hancılar hanlarda yolcu beklerken
Parmaklar, tırnakla pire ezerken
Demirciler örslerde demir döverken
Henüz doğmamıştın Belkoop Evleri

Öküzler yollara tezek saçarken

DNA’sını Allah’tan
Gıdasını topraktan
Suyunu buluttan alan
Ahlat ağacım!
Sen,
otuz yıldır bahçemi süsleyen,

Aylardan ya eylüldü
sanırım
.............ya da kasım

İki küçük bebekle
kanguruya benzerdi

Duydunuz mu çocuklar
Bahar gelmiş bağlara
Bademler çiçek açmış
Kuşlar konmuş dallara
……………..
Karlar çoktan erimiş

Hep aşkını anlat bana
Bosna...Irak…Filistin
Azerbaycan….
PKK..
Misyonerlik..
Emperyalizm….

Renkli ekran önünde tuşlarla maç yaparken
Beklenen mesih gibi geliverdin aniden.
…*…
Beklenmeyen bir anda şaşırttın usumuzu
Aramıza hoş geldin Gürer Efem radyosu
…*..

Atadan urgancıydı..
Modern yaşama yabancıydı!

Kendisi gibi yıllanmış bir handa
dededen kalma tahta tezgahında
kendir liflerini,