Ali Koç Elegeçmez Şiirleri - Şair Ali Ko ...

insanları seviyorsam
hayvanları seviyorsam
bitkileri seviyorsam
memleketimi seviyorsam
yaşamayı seviyorsam
...

Öyle insanlar bilirim
her biri
birer yel değirmeni..!
ne enflasyon
ne deflasyon
ne işsizlik

-Bana ne verebilirsin? dedin
-Sevgimi, dedim.
-Yetmez, dedin
-Ben fakir bir insanım sevgilim
Seni görünce parıldayan gözlerim
Senle kanatlanan gönlüm var

Hep aşkını anlat bana
Bosna...Irak…Filistin
Azerbaycan….
PKK..
Misyonerlik..
Emperyalizm….

Renkli ekran önünde tuşlarla maç yaparken
Beklenen mesih gibi geliverdin aniden.
…*…
Beklenmeyen bir anda şaşırttın usumuzu
Aramıza hoş geldin Gürer Efem radyosu
…*..

Atadan urgancıydı..
Modern yaşama yabancıydı!

Kendisi gibi yıllanmış bir handa
dededen kalma tahta tezgahında
kendir liflerini,

Ergene Caddesi’ndeki çınarlı bulvar
Senin de benim gibi derdin var mıdır?
Çınarların yaprağını yere döktüren
Hastalık mı, haksızlık mı, yoksa yar mıdır?
*
Çınarları besleyen suyun adını

1955'li yıllarda;
Boza, dükkanda satılmazdı.
Ve insanlar
...................geç vakte kadar oturmazdı
Özellikle bol kârlı kış günlerinde
ve kuşları donduran zemheri gecelerde

Ey İbrahim, diyorsun ki:
“Son duayı unuttun! ”
Çok haklısın, o yıllarda
Ben, dövende çocuktum!
*
Harman yeri kuru kalsın

Taka -tak..tak-tak..taka-tak,,tak
Boyacı çocuk sandığa vurur.
Emeği , vurduğu boyada kurur
Hayatı fırçalar, fırçalar durur
Üzülürüm..üzülürüm..
.................................elimde değil!