Zordur aç kalmak açıkta kalmak
İnsani bir şey bildiğin
Kimi üç öğün kimi iki öğün
Diyor doktorlar,
Öğün atlamayın dikkatli olun
Et ciğer fasulye yanında somun
Garipler doymuyor çocuklar çıplak
Analar süt kesti oldular kurak
Bu hali ne yapak kimlere sorak
İnsanlık pul olmuş artık gözümde
Senin yediğini o hiç görmemiş
Öyle kolay adam olunmaz,
Yaralarını sarıp ,kendi viranında
Güneşi erkenden selamlamalısın
Atıp bir kıyıya yalnızlığını,
Kolunu kanadını açmalısın.
Sonra hem çocuk, hem büyük olmalısın
Zalimler alemde ediyor zulüm
Ulaşır arşa bu dava gülüm
Tek tek hesaba çekilir o gün
Azizül intikam çözülür düğüm
Kalır mı sanırsın mazlumun ahı
Doğru dürüst insan bulmak zorlaştı
Helal kötü oldu haram bollaştı
İplikler pazarda düğüm dolaştı
Zor zaman ahirdir sona gidiyor
Binalar yükseldi faiz yeniyor
Halimi sorarsan ahvalim yaman
Kırarım sazımı kime ne bundan
Sabahın sahibi elbet El Rahman
Bundandır rahatım sevincim bundan
Varlığın nur gibi düştü gönlüme
Üzüncü kederi denize attım
Umudu pek sevdim şiar edindim
Gönlüme huzuru sevgiyi kattım
Öyle keyiflendim Öyle bilindim
Nicedir şiirler yazar dururum
Kaybolmuş sisli bir dünyanın bezgin müdavimleriyiz
Bahara aç ,huzura naçar ,eriyip giden kar taneleriyiz
İçselleştirirken benliğimizi ,tedirgin sabahlar oyalar bizi
Acaba bu gün ne yaşanacak hissi.
Gelecekten ümitsiz, şimdiden habersiz, geçmişten şikayetçiyiz
Çelişki içinde zihnimiz doğrularımız dengesiz
Bir yaralı gülüştü bana kalan
Eksik umutlar yarınlar yalan
Nadastaydı bekleyen baharlar
Son bakışın sefilliğinde akşamlar
Şimdi hangi bahane tarar sakallarımı
Belki hatırında anlamış oda
Sonu ya mezarda yada mapusta
Ekipler bekliyor çevirme solda
Dikkat et acımak yok bu alemde
Güçlü ol arkanda biziz dediler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!