Geçmez deme.
Senden önce nasıl dönmüşse bu dünya.
Senden sonra da dönecek.
Geçecek.
Olmaz deme.
Ölüm bir sır.
Her sır yatıyor kalkmadan mezarından.
Fısıldanıyor bilinmeyenler hemen.
Duyulanlardan önce.
Gündüz renkli ve sesli olsa da.
Gece örtünür diner tantana.
Evren kendini bildi bileli siyaha bürümüş.
Gözler kapandığında da gördüğü siyahta.
Gözün rengi ve görülenler renkli olsa da.
Kaçıncı şans bu, hatırlamıyorum; belki de ilk.
Niye unuttuğumu hatırlayamıyorum.
Kaç kez hata yaptıysam, demek ki aynı yerdeyim.
Son olsun bu; belki de ilk.
İki şans var: İyi ya da kötü.
Susuyorum, kalbim konuşmak istiyor.
Sus dedikçe daha çok atıyor.
Hiç atmamış gibi.
Yeni doğmuş gibi.
Belki de yeniden doğdu.
Ne ağır basıyor terazi, ne yukarıda.
Ne iyi var ne kötü, insanlar arafta.
Kıyamet kopuyor günün orta vakti.
Gecenin siyahına karışıp geliyor ayın beyazlığı, rengi gri.
Bitmez, gece sayıklamaları.
Tutar, akşam karalamaları.
Gelir, öğlen düşünceleri.
Başlanır, sabah sorgulamaları.
Bir aile verilecek sana.
Belki öksüz ya da yetim olacaksın.
Tüm olasılıklar arasında.
Hayata düşmek için.
Bir makam veya mevki verilecek sana.
Uçmak lazım bir kuş olup.
Yarınlar yokmuşçasına.
Beyaz bulutlar arasında.
Beyaz kar tanelerine karışıp.
Uçmak lazım bir yaprak olup.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!