‘İstemiyorum baharı getirirken hiç bir cemrenin havaya., suya .,toprağa düşmesini... Havada uçar., kaybolur... Suda boğulur... Toprağa düşerse dizleri kanar... İstemiyorum...’
...
Çocuk ., dalları tomurcuklardan çiçeklenmeye dönmüş ağacın gölgesinde ., başı annesinin dizlerinde., elindeki kitaba bakarken birden ayağa fırlar...
Yüzünde binlerce yeni açmış çiçeğin rengi ve sesinde yeni açmış her çiçeğin taptaze kokusu ile bağırmaya başlar...
---ANNEEEEE.., OKUMAYI ÖĞRENDİM BEN ... YAŞASINNNN.., OKUMAYI ÖĞRENDİMMM .... , OKUYABİLİYORUMMM ...!!!
Tamamını Oku
baharın yani yeniden doğmanın yüreği cemre, sevmenin yani yaşamanın yüreği sevgidir. Yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta