Albatros, sana bu şarkiyi o kiyilardan getirdim hani öldügün
çigdemlerin dünyamiza sökün ettigi o korkusuz baharda.
Hani o gökyüzünün korkunç güzelligiyle şarkilar söyledigimiz
koşup koşup da bir türlü ulaşamadigimiz o dünya.
Agladigimiz ya da küfrettigimiz ya da şişmanladigimiz
hani o güvercinlere o çaylaklara o bahçe dolusu karanfillere,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
cıks olmamış
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta