Al Kısrak Şiiri - Kasım Kobakçı

Mevzilendi bölük, dağ yamacına,
Alp Yiğit'i sardılar bir halkaya,
Ne çare, o vadi dolu sabırla,
Kem gözlerle, bakılmaz nişanlıya.
*
Çoban bıçağını, kılıfta saklar,
Acemi, silahı omuzda sallar,
Alp Yiğit delikanlı, güçlü bakar,
Doru kısrak, bir rüzgâr gibi uçar.
*
Dağ eteğinin aşağısı pınar,
Parlak namlu ise, bir kara haber,
Yaban ellerin, kalbinde yok heder,
Tüfek kurşunu, göğse saplı deler.
*
Hiddeti, ovaya bayıra sığmaz,
Barut kokusu, aşağı yayılmaz,
Alp Yiğit düştü, bana da varamaz,
Al kısrak, onun yüzüne hiç bakmaz.
*
Al kısrak süzülüp, gökte uçuyor,
Gönüllerin yüreği, kan ağlıyor,
Alp Yiğit'in ruhu, göğe gidiyor,
Al at başını, geri çeviriyor.