Yine bir hicran doğdu içime yağmurlu bir akşam üstü,
sanki o narin ve ihtişamlı ay sessiz sedasız bana küstü,
ben bir derdü figanım, sen ise insan üstü!
Biliyorum geleceğini bir akşam üstü...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta