Gün batarken akşamın serinliği,
Yavaş yavaş sararır her yeri.
Ve ben yalnız başıma kaldığım zaman,
Hatıralarla dolu bir dünya burada.
Akşamın hüzünlü meltemiyle,
Geçmişin izleri canlanır gözümde.
Hani o günler, hani o anılar,
Kaybolup gitmiş gibi görünseler de.
Sonsuzluğa açılan kapı gibidir akşam,
Geçmişin sayfalarını aralar.
Birer birer gelirler hatıralar,
Birer birer silinirler sonra.
Oysa seni hatırlamak için,
Akşamın huzuruna sığınırım ben.
Sonsuzluğa açılan kapının eşiğinde,
Seninle dolu hatıralarımda yeniden doğarım.
Kayıt Tarihi : 3.5.2023 17:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!