Bir Kitap Ayracının Hatıraları

Eski bir kitabın sayfaları arasında duruyorum,
Kumaşım solmuş, kenarlarım kıvrılmış.
Üstümde bir çiçek kurusu, belki bir mektup izi
Sanki zaman, tam o sayfada durup
"Burada unutuldun," demiş.

Senin parmak izin var üstümde,
Her dokunuşunda biraz daha silikleşen.
Mektubunu sakladın bana, "Seni seviyorum" yazılı,
Mürekkebi sayfalara sızmış, kelimeler
Artık cümleler değil, noktalı virgüller…

Bir akşamüstü, yarıda kalmış bir cümle gibi bıraktın beni.
Kitap kapandı, ama sen dönmedin.
Çiçeklerim kurudu, mürekkebim dağıldı,
Aramıza sıkışan o son "Hoşçakal"
Hâlâ burada, üstümde bir yara gibi.

Yıllar geçti, tozlandı ciltler.
Bazen biri alıyor kitabı, sallıyor,
Düşüyorum yere, toplayan olmuyor.
Belki de hatıralar,
Sadece düşünce anlarında değer bulur.

Senin kokun sinmiş sayfalara,
Her çevirişinde tazelenir.
Ama artık sen de bir kelimesin,
Cümlelerinde kaybolduğun
Bir hikâyenin anonim kahramanı…

Belki bir gün, bir çocuk bulur beni
"Ne işe yarar bu?" diye sorar.
Bilmez ki;
Bazen hatıralar,
Kullanılmak için değil,
Durmak için vardır.