Uzun süre telefonda konuştu kadın.Nedense hep gülüyordu onun sözlerine. Telefonu istemeyerek kapattı otobüsten inecekti. Vapurla gidiyordu akşamları eve. İskeleye yaklaşırken elleri yine onu aradı telefonda. "Aklım sende kalmış" dedi. "Alabilir miyim? "
"Alamazsın" dedi. Aklımı başımdan aldın. Akıl mı bıraktın bende." "Bende kalsın." Güldü yine kadın. Sen dedi adam "Cenneti yaşatıyorsun her saniye.. Yaşarken adama..". Aklını da alamadı kadın.
Sözler takılı kaldı telefonda... vapurda... iskelede...
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta